Podłogi w obiektach w technologii szkieletowej

Podłoga na gruncie w budynkach w systemach szkieletowych może być wykonana na dwa sposoby. W wypadku konstrukcji stalowej lub żelbetowej, w której każdy z słupów ma najczęściej własną stopę fundamentową - z reguły stosowana jest posadzka betonowa. Jej główną warstwę nośną stanowi najczęściej zbrojona siatką lub zbrojeniem rozproszonym płyta wykonana na odpowiednio przygotowanym i zagęszczonym podłożu. Na niej z kolei wykonywane są wszystkie kolejne warstwy. Tą samą technologię zastosować możemy również w wypadku szkieletu drewnianego. Rolę fundamentu pełnią w tym wypadku murowane lub monolityczne ściany fundamentowe, na których wznoszona jest szkieletowa konstrukcja. To rozwiązanie ma jednak pewne wady. Najpoważniejszą jest wymuszona nieciągłość izolacji termicznej, a więc dość wysokie straty ciepła.

Są jednak w tym przypadku przynajmniej dwie lepsze metody wykonywania posadowienia budynku i podłogi pierwszej kondygnacji. Pierwszą jest płyta fundamentowa. Sposób jej wykonania nie różni się niczym od podobnych elementów wykonywanych pod budynkami w technologii murowej, nie będziemy więc poświęcać jej zbyt dużo miejsca. Niezwykle ciekawy i charakterystyczny wyłącznie dla lekkich konstrukcji szkieletowych jest jednak drugi ze sposobów, czyli podłoga podniesiona, nazywana też czasem fundamentem wentylowanym.

Początkowe prace nie różnią się wiele od posadowienia na ławach i ścianach fundamentowych. Pierwszą zmianą w stosunku do nich jest fakt, że przestrzeni między ścianami nie zasypujemy do pełnej wysokości, a na zwieńczeniu ścian pojawia się wieniec. Na nim układana jest konstrukcja analogiczna do każdego innego stropu wykonywanego w technologii szkieletowej - z tym tylko, że poniżej tej konkretnej przegrody znajdować się będzie zamknięta, wentylowana przestrzeń. Pamiętać należy przy tym o wykonaniu przelotowych kanałów wentylacyjnych zarówno w zewnętrznych jak i wewnętrznych murach posadowienia.

Warto również zapewnić względnie wygodne zejście do tej przestrzeni i możliwość przejścia pod wszystkie fragmenty domu. Jedną z jej pobocznych zalet jest bowiem opcja rozprowadzenia wszystkich instalacji i swobodnego dostępu do nich w trakcie użytkowania budynku. W pozostałych wymienionych wcześniej rozwiązaniach rury kanalizacyjne znajdują się pod płytą posadzki, natomiast wszystkie inne przewody muszą być rozprowadzane w ścianach lub w przestrzeni budynku. Swobodny dostęp do instalacji jest zresztą jedną z zalet całych systemów szkieletowych - ale to materiał na zupełnie inny tekst.

Podstawową natomiast zaletą podłogi podniesionej jest możliwość zachowania ciągłości izolacji termicznej poprowadzonej w niej i przechodzącej w ściany. Od wszystkich innych stropów różnić się będzie ona przede wszystkim warstwami w dolnej części. Poniżej izolacji termicznej powinna bowiem znaleźć się wiatroizolacja, a dalej płyty wykończenia, zabezpieczające całość (głównie przed wizytą niespodziewanych gości takich jak myszy czy kuny, podłogom takim nie grozi przecież ani wilgoć ani uszkodzenia mechaniczne). Doskonale sprawdzą się w tej roli chociażby płyty Cementex, ale też płyty Duripanel, Hydropanel i Bluclad.

CHCESZ ZARABIAĆ WIĘCEJ? ZAPISZ SIĘ NA PROFESJONALNE SZKOLENIE W TWOIM REGIONIE!