Ściany wewnętrzne w obiektach szkieletowych

Wydawać by się mogło, że ściana nie może być tematem ani szczególnie atrakcyjnym, ani specjalnie skomplikowanym. Wystarczy jednak pomyśleć, że z (najczęściej) czterech ścian wygradzających dowolne pomieszczenie przynajmniej trzy mają z reguły kompletnie różne parametry techniczne i fizyczne, aby zaczęło się robić ciekawiej. Tym bardziej, jeśli rozpatrujemy systemy budownictwa szkieletowego, z natury bardziej wyrafinowane niż technologie murowe.

Niezależnie jednak od systemu pod względem konstrukcyjnym wewnętrzne ściany nośne nie różnią się szczególnie od ścian zewnętrznych. W naszym wypadku zarówno tu jak i tam funkcję nośną pełni szkielet. Mogą to być żelbetowe słupy i podciągi, konstrukcja stalowa lub lekka konstrukcja drewniana. Jego rolą jest przeniesienie obciążeń z wyższych kondygnacji na fundamenty. Ciekawie zaczyna się jednak robić, jeśli przyjrzymy się wszystkim innym elementom takiej ściany. Ponieważ, jak wskazuje nazwa, szkielet jest elementem ażurowym, a jedną z podstawowych funkcji przegrody wewnętrznej jest rozdzielanie przestrzeni o różnym przeznaczeniu - konieczne jest jakieś wypełnienie pustych przestrzeni. Jako poszycie najczęściej używane są płyty gipsowo-kartonowe.

Tu zaczyna się już pewna specjalizacja, zależnie od dodatkowych wymogów stawianych przed ścianą. Jeśli ich nie ma, doskonale sprawdzą się chociażby płyty Nida Expert (pojedyncza lub podwójna). Jeśli jednak w pomieszczeniu po którejś stronie przewidywana jest podwyższona wilgotność (łazienka), wysoki poziom hałasu, duże ryzyko uszkodzeń mechanicznych lub chociażby urządzenia emitujące promienie Roentgena, albo też projektowana przegroda ma stanowić także oddzielenie pożarowe, konieczne jest użycie poszycia bardziej specjalistycznego i odpowiednie dobranie jego grubości. Poza gipsowo kartonowymi możliwe jest także użycie płyt włóknisto - cementowych, od najprostszych i najbardziej uniwersalnych Cementex przez bardziej skomplikowane i dedykowane do bardziej specjalistycznych zastosowań Bluclad, Duripanel czy Hydropanel.

Niezależnie jednak od sposobu wykonania poszycia - musi się ono na czymś trzymać. W wypadku szkieletu drewnianego najczęściej rolę podkonstrukcji pełni sama część nośna, której elementy są rozmieszczone wystarczająco gęsto. W innych przypadkach konieczne bywa zastosowanie dodatkowego rusztu, najczęściej aluminiowego lub stalowego, wypełniającego pola w głównym systemie konstrukcyjnym. Użycie podkonstrukcji umożliwia też dostosowanie jej wymiarów do gabarytu płyt, a więc bardziej efektywne ich zastosowanie. Niezależnie jednak od sposobu wykonania poszycia - musi się ono na czymś trzymać. W wypadku szkieletu drewnianego najczęściej rolę podkonstrukcji pełni sama część nośna, której elementy są rozmieszczone wystarczająco gęsto. W innych przypadkach konieczne bywa zastosowanie dodatkowego rusztu, najczęściej aluminiowego lub stalowego, wypełniającego pola w głównym systemie konstrukcyjnym. Użycie podkonstrukcji umożliwia też dostosowanie jej wymiarów do gabarytu płyt, a więc bardziej efektywne ich zastosowanie.

Pozostają inne parametry. Przede wszystkim kwestie akustyki, ale także konieczność zapewnienia dodatkowych przestrzeni - chociażby w celu wygodnego przeprowadzenia instalacji. Za akustykę odpowiada głównie poszycie i wypełnienie przestrzeni między elementami konstrukcji. Najczęściej używana jest do tego celu wełna mineralna, skalna lub szklana, czyli materiały doskonale pochłaniające dźwięk. Piętą achillesową ustroju stają się więc sztywne elementy konstrukcyjne, które z kolei doskonale przenoszą fale dźwiękowe. Aby temu zjawisku zapobiegać w wypadku szkieletu drewnianego stosuje się dodatkowe podkonstrukcje, możliwie jak najlepiej odseparowane od konstrukcji nośnej, czy to przez ich przesunięcie, czy stosowanie odpowiednio dobranych przekładek. Efekty takich działań mogą być zaskakujące. O ile najprostsza ściana szkieletowa zbudowana z szkieletu o grubości 12cm wypełnionego wełną mineralną i pokrytego dwustronnie pojedynczą warstwą płyty Nida Expert zapewnia izolacyjność akustyczną na poziomie około 44 dB, o tyle już zastosowanie podwójnego opłytowania poprawia ten parametr do około 50 dB, a odpowiedni dobór płyt i zastosowanie kilku dalszych modyfikacji pozwala na podniesienie go nawet powyżej 54 dB. To już wartość pozwalająca na zastosowanie takiej konstrukcji zgodnie z obowiązującymi normami niemal w każdej przegrodzie.

Pozostaje jedynie kwestia dodatkowej izolacji elementów konstrukcyjnych w przypadku szkieletu żelbetowego lub stalowego. O ile przy ścianach wewnętrznych izolacyjność termiczna w większości wypadków nie ma znaczenia, o tyle mostki akustyczne jakie mogą stanowić takie elementy mogą być już problemem. Ale tylko i wyłącznie w przypadku „grzechu zaniedbania”, gdyż ze strony technicznej rozwiązanie go jest z reguły dość proste - należy jedynie pamiętać o tym na etapie projektowania.

CHCESZ ZARABIAĆ WIĘCEJ? ZAPISZ SIĘ NA PROFESJONALNE SZKOLENIE W TWOIM REGIONIE!