Jak obudować wannę płytami gipsowymi?

Łazienka z wykorzystaniem płyt g-k

Remont łazienki jest dość skomplikowanym i czasochłonnym przedsięwzięciem. Choć prace remontowe obejmują najczęściej niewielki obszar domu – łazienka zazwyczaj zajmuje tylko kilka metrów – to różnorodność przeprowadzanych prac jest ogromna. Jednym z wyzwań jest obudowa wanny.

Te prace wymagają specjalnej staranności i podjęcia co najmniej dwóch ważnych decyzji – z jakiego materiału zbudować obudowę wanny i czym pokryć zewnętrzną elewację obudowy wanny?

Styl zewnętrznej elewacji wanny zależy przede wszystkim upodobań inwestora. Wykorzystać do tego celu można wiele materiałów budowlanych – szkło, płytki ceramiczne czy drewno. Zanim jednak skupimy się nad walorem estetycznym musimy wannę obudować – przygotować do dalszych prac.

Do obudowy wanny można wykorzystać:

  • Obudowę gotową – wystarczy zamocować ją, specjalnie przygotowanymi zatrzaskami, do krawędzi wanny i ściany lub krawędzi wanny i wsporników.

  • Obudowę murowaną – obudowa wykonywana jest z bloczków z betonu komórkowego, które łączone są ze sobą zaprawą klejową.

  • Obudowę z płyt gipsowo-kartonowych – temu rozwiązaniu przyjrzymy się bliżej w naszym artykule, gdyż płyty gipsowo-kartonowe to znakomity produkt do remontu łazienki. Należy pamiętać, że w stałej obudowie (murowanej lub gipsowo-kartonowej) wanny konieczny jest otwór rewizyjny, który zagwarantuje dostęp do syfonu. Już na etapie tworzenia obudowy należy zaplanować jego umiejscowienie.

Obudowa wanny z płyt gipsowo-kartonowych - dokładna instrukcja i rodzaje użytych materiałów

Krok 1
Przygotuj materiały budowlane. Do obudowy wanny najlepiej się sprawdza płyta gipsowa Nida Hydro o grubości 12,5 mm, którą cechuje wyjątkowa odporność na działanie wody (płyta zapewnia zmniejszone wchłanianie wody – nasiąkliwość poniżej 3%) i jest zabezpieczona przed powstawaniem pleśni. Jest także łatwa w obróbce, cięciu i montażu.

Należy także przygotować profile, z których powstanie ruszt do płyty gipsowo-kartonowej. Konstrukcja rusztu może powstać z profili ściennych C i U o szerokości 50 mm. Jeśli jednak z braku wystarczającej ilości miejsca nie możemy ich zastosować, można zbudować go z profili sufitowych Nida CD 60 i UD 27.

Będzie potrzeba także masa szpachlowa przeznaczona do stosowania w pomieszczaniach wilgotnych Nida Hydromix.

Krok 2
Do wykonania obudowy wanny przystępujemy po dokładnym ustawieniu, wypoziomowaniu jej i odłączeniu odpływów.

Krok 3
Zbuduj ruszt, na którym zostanie ułożona płyta gipsowo-kartonowa. Jak wspominaliśmy powyżej można zastosować profile ścienne Nida C i profile ścienne Nida U o szerokości 50 mm albo węższe - sufitowe Nida CD 60 i UD 27. Decyzję o wyborze podejmujemy zależnie od ilości miejsca na konstrukcję rusztu.

Profile Nida U mocowane są do podłogi. Tworzą dolną i górną poprzeczkę stelaża. Pomiędzy profile Nida U należy wstawić metalowe słupki z profili Nida C.

Jeśli stosujemy profile sufitowe, to profil Nida UD 27 będzie stanowił poziomą część stelaża a CD 60 – pionowe słupki.

Jeśli wanna ma kształt obły, należy do budowy rusztu zastosować profil Nida U z nacięciami, które ułatwią dopasowanie do kształtu wanny.

Krok 4
Płyty Nida Hydro należy zamocować do stelaża z profili metalowych. W tym celu należy użyć blachowkrętów Nida Hydro C4 o wymiarze 3,5x25 mm. Są to specjalne wkręty do mocowania płyt gipsowych Nida Hydro na metalowych konstrukcjach nośnych systemu Nida Hydro. Dopuszczone do stosowania w środowiskach mokrych, długookresowo wilgotnych oraz agresywnych. Charakteryzują się dwunastokrotnie większą odpornością na działanie wody w porównaniu ze standardowymi blachowkrętami Nida. Klasa korozyjności C4.

Krok 5
Tak zamocowane płyty gipsowe Nida Hydro należy prawidłowo zaspoinować.Należy użyć specjalnej masy szpachlowej Nida Hydromix, o której wspominaliśmy powyżej. Jest ona przeznaczona do stosowania na powierzchniach narażonych na długookresowe działanie wilgoci - pamiętajmy, że łazienka jest narażona na jej częste występowanie. Nie zaleca się stosowania standardowych mas szpachlowych do płyt gipsowo-kartonowych.

Krok 6
Należy uszczelnić szczelinę między obrzeżami wanny a ścianą. Do jej wypełnienia najlepiej zastosować silikon sanitarny, który nie zawiera pigmentów (barwnika). Dzięki temu nie utlenia się i jest odporny na zagrzybienie.

Zabezpieczenie ścian przed wodą
Jeśli ściany, do których przylega wanna są też z płyt g-k (tu zalecamy stosowanie płyty Nida Hydro, Nida Woda lub Nida Woda Ogień), to w jej obrębie, powyżej podstawy wanny, należy ze sporym zapasem bocznym uszczelnić ściany działowe przed pryskającą wodą (min. 2000 mm) za pomocą folii w płynie.

Do układania płytek należy stosować elastyczne kleje, które nie nasiąkają wodą. Spoiny pomiędzy podłogą i ścianami należy wypełnić trwale elastycznym, grzybobójczym materiałem spoinowym (silikon sanitarny).

Izolacja akustyczna
W celu zapewnienia izolacji akustycznej należy umieścić pomiędzy krawędzią wanny a ścianą działową uszczelkę łączącą.

Tak wykonana obudowa wanny z płyt gipsowo-kartonowych będzie służyła latami i będzie odporna na działanie wilgoci.

Innowacyjne rozwiązania

Certyfikowane systemy

Zrównoważone budownictwo