Projektowanie budynków modułowych

Początkiem każdej udanej inwestycji budowlanej, także w zakresie stawiania budynków modułowych jest dość skomplikowany proces dziejący się z reguły z dala od placu budowy – projektowanie budynku. Niedoceniany przez inwestorów, nie jest wcale gwarancją sukcesu całego przedsięwzięcia, jednak wykonany źle jest gwarancją jego porażki.

ŚWIADOMOŚĆ TECHNOLOGII W PROCESIE PROJEKTOWANIA BUDYNKÓW MODUŁOWYCH

Projektowanie architektoniczne wymaga od twórcy biegłości w wielu dziedzinach. Efekt jego pracy to połączenie w projekcie szczegółowej analizy przyszłej funkcji budynku modułowego z potrzebami i oczekiwaniami inwestora. Odpowiedzialność projektanta obejmuje również formę obiektu, która powinna harmonijnie wtopić się w otoczenie i istniejącą zabudowę. A przy tym zachować swój indywidualny charakter stając się wizytówką architekta i znakiem rozpoznawczym cech i preferencji inwestora. Nie mniej ważne są decyzje projektanta dotyczące technologii wznoszenia budynku modułowego, ergonomii, fizyki i mechaniki budowli.

Wspólnym sukcesem inwestora i architekta jest realizacja budynku zgodnie z założeniami architektonicznymi oraz zakończenie budowy i oddanie obiektu do użytkowania w przewidzianym terminie. Ale przede wszystkim dokonanie tego w ramach przewidzianych założeń budżetowych. To właśnie optymalizacja kosztów całej inwestycji w połączeniu z czasem jej realizacji są kluczowymi argumentami wpływającymi na decyzje dotyczące wyboru technologii wznoszenia budynku modułowego.

UWARUNKOWANIA ZEWNĘTRZNE DOTYCZĄCE BUDYNKÓW MODUŁOWYCH

Na decyzję o wyborze technologii wznoszenia budynku modułowego mają też wpływ przyzwyczajenia i uwarunkowania historyczne. Niematerialne czynniki jak otoczenie, środowisko, kultura w której wzrastaliśmy - wpływają na naszą otwartość lub zamknięcie na nowe rozwiązania. Zaskakujące jak często niechęć do występowania w roli prekursora, hamuje u inwestorów decyzje użycia nowej technologii, takiej jak ta, w której stawiane są budynki modułowe – i to mimo twardych danych ekonomicznych opisujących inwestycję, jak również pozytywnego oddźwięku z rynków ościennych. Jeszcze kilka lat temu dotyczyło to technologii szkieletowego budownictwa drewnianego. A przecież to budownictwo drewniane jest u nas uwarunkowane historycznie. W opozycji do technologii murowanych, właśnie w Polsce powinno być ono nazywane budownictwem klasycznym.

Nowoczesny sposób wznoszenia budynków doceniło nowe pokolenie inwestorów. Ogromny wpływ miała na to waga dwóch najważniejszych czynników: kosztów wznoszenia obiektu i czasu realizacji inwestycji. „Nowa” technologia dała gwarancję niezwykłej precyzji i szybkości budowy nieosiągalną dla innych systemów. Budownictwo modułowe doskonale sprawdziło się w wypadkach inwestycji planowanych jako etapowe jak również w przypadku uzupełniania luk w istniejącej zabudowie.

PREFABRYKACJA JAKO ISTOTNY ELEMENT BUDOWNICTWA MODUŁOWEGO

Pamiętać należy również o tym, że szkielet drewniany jest elementem budownictwa modułowego. W zależności od projektu może to okazać się zarówno wadą, jak i ogromną zaletą. Odpowiednie dobranie modułu może zapewnić znaczne uproszczenie konstrukcji, a także istotnie zmniejszyć koszty i ułatwić logistykę. Warto pamiętać, że duża liczba powtarzalnych prefabrykowanych elementów użytych w budynkach modułowych nie tylko usprawnia proces produkcji (co wpływa na cenę), ale też bardzo ułatwia organizację budowy i zmniejsza liczbę miejsc, w których potencjalnie można popełnić pomyłkę. Decyzja ta wpłynie także na ostateczny wygląd budynku - chociażby kształt elewacji, rytm otworów i ich wielkość.

ŚWIADOMOŚĆ OGRANICZEŃ W PRZYPADKU BUDYNKÓW MODUŁOWYCH

Budowanie obiektów modułowych w technologii szkieletowej różni się od systemów bazujących na drobnowymiarowych elementach również koniecznością przewidzenia możliwości transportu i montażu. O ile stosunkowo niewielkie cegły, bloczki czy pustaki można wnieść w zasadzie wszędzie - konieczne jest tylko zapewnienie dogodnego dojazdu na budowę oraz miejsca rozładunku - o tyle precyzyjnie prefabrykowane elementy szkieletowe budynku modułowego są od tej strony bardziej wymagające. Przede wszystkim dlatego, że są duże. Ich transport na placu budowy może wymagać dźwigu, a ustawienie w docelowym miejscu i montaż - zapasu przestrzeni. Także jednak dlatego, że jeśli zajdzie potrzeba przechowania ich dzień lub dwa na placu budowy - powinny mieć zapewnione odpowiednie warunki. Projektując budynki modułowe w technologii szkieletowej warto więc pamiętać o kolejności montażu i zwracać uwagę na jego jak najefektywniejsze zaplanowanie. Dobrze też przewidzieć rodzaj i zasięg planowanego dźwigu i zaplanować jego umiejscowienie tak, aby dało się możliwie łatwo rozładować element i podać go w docelowe miejsce. Dobrze też, aby po zakończeniu budowy dźwig mógł wyjechać.

Technologia szkieletowa wykorzystywana w budownictwie modułowym ma również pewne ograniczenia dotyczące głównie rozpiętości przekryć. Nie chodzi przy tym o to, że “nie da się” - a raczej o to, że powyżej pewnych wartości będzie to absolutnie nieuzasadnione ekonomicznie. Oczywiście całość trzeba rozpatrywać zarówno w skali mikro, jak i makro i dopiero na tej podstawie podejmować decyzję. Pewne rozwiązania powodujące lokalnie obniżenie kosztów (na przykład zastąpienie prefabrykowanego wiązara drewnianego innym materiałem) mogą finalnie znacząco podnieść koszt, bo będą wymagać dostosowania placu budowy lub spowodują niepotrzebne przestoje w procesie stawiania budynków modułowych.

Podsumowując. Pamięć o specyfice technologii szkieletowej powinna podczas projektowania budynków modułowych wystarczyć do efektywnego wykorzystania wszystkich jej zalet. A z drugiej strony – powinna pozwolić na uniknięcie niewłaściwych decyzji, które mogą skomplikować realizację obiektu.

CHCESZ ZARABIAĆ WIĘCEJ? ZAPISZ SIĘ NA PROFESJONALNE SZKOLENIE W TWOIM REGIONIE!