Akustyka w suchej zabudowie

Dzięki konstrukcjom w systemie suchej zabudowy można uzyskać parametry izolacyjne dla ochrony przed dźwiękiem powietrznym, jakie w jednowarstwowym typie konstrukcji (cegły, bloczki) byłyby możliwe do uzyskania jedynie przy zastosowaniu większej ich masy, co w praktyce oznacza zwiększenie grubości ściany.

Systemy suchej zabudowy Nida spełniają wymagania izolacyjności akustycznej. Konstrukcje w systemie suchej zabudowy posiadają strukturę wielowarstwową. Konstrukcja taka składa się z takich samych lub różnego rodzaju warstw (np. płyt gipsowo-kartonowych i masywnych elementów konstrukcyjnych), które w pustej przestrzeni konstrukcyjnej rozdzielone są przez miękkosprężyste warstwy izolacyjne.

Dzięki wspomnianym konstrukcjom można uzyskać parametry izolacyjne dla ochrony przed dźwiękiem powietrznym, jakie w jednowarstwowym typie konstrukcji (cegły, bloczki) byłyby możliwe do uzyskania jedynie przy zastosowaniu większej ich masy, co w praktyce oznacza zwiększenie grubości ściany. Zwiększenie izolacyjności akustycznej systemów suchej zabudowy osiąga się przez odpowiedni dobór grubości płyt gipsowo-kartonowych, profili metalowych oraz wypełnienia (zwykle wełna mineralna).

W ofercie Siniat znajduje się szeroka gama płyt g-k wykorzystywanych w systemach posiadających wysoką izolacyjność akustyczną oraz płyty perforowane Nida Sonic wykorzystywane w systemach pochłaniających dźwięk. W obu przypadkach materiały te oprócz funkcji akustycznych spełniają również funkcje dekoracyjne, jako materiał wykańczający wnętrza budynku.

Izolacja akustyczna (dźwiękoizolacyjność)
Niezależnie od rodzaju i funkcji budynku, izolacyjność akustyczna pomiędzy poszczególnymi pomieszczeniami jest jednym z parametrów określających jakość użytkową obiektu. Jest to miara określająca jak dobrze dany system budowlany (konstrukcja budowlana) chroni/izoluje pomieszczenie od hałasu dochodzącego z innych pomieszczeń lub z otoczenia. Wartość ta wyrażona jest w dB. Wymagania parametrów izolacyjności akustycznej stawiane przegrodom w budynkach są w Polsce obligatoryjne i zawarte w obowiązującej od 2001 roku Polskiej Normie PN-B-02151-3:1999 „Akustyka budowlana – Ochrona przed hałasem w budynkach – Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna przegród budowlanych – Wymagania”. Norma ta podaje dopuszczalne wartości wskaźników izolacyjności akustycznej dla ścian i stropów w zależności od rodzaju i przeznaczenia budynku oraz od funkcji sąsiadujących ze sobą pomieszczeń.

Izolacyjność akustyczna ścian działowych określana jest za pomocą wzoru: R’A1 = RA1 – K

R’A1 – wskaźnik przybliżonej oceny izolacyjności akustycznej przegrody uzyskany w budynku w warunkach rzeczywistych

RA1 – wskaźnik oceny izolacyjności akustycznej właściwej przegrody uzyskany w laboratorium

K – poprawka określająca wpływ bocznego przenoszenia dźwięku

W zależności od rodzaju konstrukcji ścianek działowych, wypełnienia materiałem dźwiękochłonnym oraz od grubości, rodzaju i ilości warstw płyty gipsowo-kartonowej można uzyskać różne wartości izolacyjności akustycznej przegrody.

W systemach Siniat izolacyjność akustyczna ścianek działowych RA1 mieści się w przedziale od 33 dB dla ścianki na pojedynczym profilu i pojedynczym poszyciu z płyt g-k do ponad 75 dB dla specjalnych ścian budowanych w kinach.

Wymagania izolacyjności akustycznej stawiane ściankom działowym w budynkach mieszkaniowych według PN-B-02151-3:1999:

R’A1≥35dB: budynki mieszkaniowe wielorodzinne: pokój, a wszystkie pomieszczenia w tym samym mieszkaniu

R’A1≥50dB: budynki mieszkaniowe wielorodzinne: wszystkie pomieszczenia mieszkania, a przyległe mieszkanie, korytarz, klatka schodowa

R’A1≥55dB: budynki mieszkaniowe jednorodzinne: ściany między mieszkaniami w budynkach szeregowych i bliźniaczych, budynki mieszkaniowe wielorodzinne: wszystkie pomieszczenia mieszkania, a pomieszczenia techniczne budynku

Wpływ konstrukcji ścianki działowej na izolacyjność akustyczną przegrody
W zależności od konstrukcji rozróżnia się ścianki działowe pojedyncze lub podwójne. W ścianach pojedynczych poszczególne elementy szkieletu wiążą ze sobą płyty stanowiące poszycie ścianki tworząc mostki akustyczne. Bardzo duży wpływ na izolacyjność akustyczną ma również szerokość kształtownika (50, 75 lub 100 mm). W zależności od szerokości profila uzyskujemy różną sztywność konstrukcji oraz możliwość wypełnienia ścianki działowej materiałem izolacyjnym o różnej grubości. W przypadku okładzin z płyty g-k o grubości 12,5 mm zwiększając szerokość kształtownika z 50 mm do 100 mm można uzyskać wzrost wskaźnika izolacyjności akustycznej RA1 nawet do 6 dB. W przypadku ścianek wewnątrzlokalowych istnieje możliwość uzyskania izolacyjności akustycznej z jednoczesnym zmniejszeniem grubości ścianki. W tym celu Siniat sugeruje zastosowanie specjalnego profila akustycznego o szerokości 44 mm wraz z obustronnym opłytowaniem płytą o grubości 15,0 mm lub 18,0 mm. Otrzymana w ten sposób konstrukcja 75A45 lub 81A45 jest cieńsza o 0,5 cm w porównaniu z zastosowaniem profila tradycyjnego o szerokości 50 mm przy jednoczesnym zachowaniu wartości RA1.

W ścianach o konstrukcji podwójnej okładziny z płyt gipsowo-kartonowych mocowane są do dwóch osobnych szkieletów, brak jest mostków akustycznych i uzyskuje się lepsze parametry izolacyjności akustycznej niż w przypadku ścian na konstrukcji pojedynczej. Porównując izolacyjności akustyczne dla ścian na profilu pojedynczym Nida C 100 i ściany podwójnej Nida C2 x 50 przy porównywalnej grubości ścian wskaźnik RA1 ściany podwójnej jest o 5dB większy. Większą izolacyjność akustyczną dla przegród uzyskuje się tylko wtedy, kiedy wnętrze ściany wypełnione jest materiałem dźwiękochłonnym. W przypadku ścian bez wypełnienia materiałem izolacyjnym wskaźniki izolacyjności przegród są prawie takie same dla ścian na konstrukcji pojedynczej jak i podwójnej.

Wpływ okładziny z płyt gipsowo-kartonowych na izolacyjność akustyczną przegrody
Grubość, rodzaj płyty g-k oraz ilość okładzin ma duży wpływ na izolacyjność akustyczną ściany. Od grubości i rodzaju płyty zależy położenie częstotliwości rezonansowej, przy której następuje wyraźny spadek izolacyjności akustycznej. Przy zastosowaniu podwójnej okładziny z płyty o grubości 12,5 mm w stosunku do okładziny pojedynczej, wskaźnik izolacyjności akustycznej RA1 wzrasta w przedziale 7 do 8 dB. Jest to rozwiązanie korzystniejsze niż zastosowanie płyty o grubości 25 mm.

Zwiększając liczbę płyt g-k, jako poszycie ścianki oraz stosując opłytowania niesymetryczne ścian można poprawić (zwiększyć) parametr izolacyjności akustycznej. Zwiększenie RA1 występuje również w przypadku zastosowania zamiast płyty g-k Nida Zwykła - płyty g-k Nida Ogień charakteryzującej się większym ciężarem 1 m2 przy tej samej grubości płyty.

Wpływ wypełnienia z materiału izolacyjnego w ściance działowej na jej izolacyjność akustyczną
Istotna jest również grubość zastosowanego materiału izolacyjnego w ściance działowej, natomiast gęstość oraz rodzaj materiału (wełny mineralne szklane lub skalne) w mniejszym stopniu.

Oprócz wymienionych czynników mających wpływ na izolacyjność akustyczną przegrody, decydujące znaczenie ma również:

• dokładność wykonania przegrody np: spoinowanie płyt,
• szczelność połączeń na obwodzie ścianki,
• zastosowanie taśmy izolacji akustycznej pod profile obwodowe,
• szczelność przejść instalacyjnych,
• odpowiednie konstrukcje przy połączeniach naroży wewnętrznych ścian działowych,
• zlikwidowanie mostków akustycznych na puszkach elektrycznych,
• izolowanie ciągów instalacyjnych i wentylacyjnych.

Brak materiału izolacyjnego obniża nam izolacyjność ścianki działowej od kilku, w przypadku ścian na pojedynczej konstrukcji z pojedynczym poszyciem z płyty g-k, do kilkunastu decybeli w przypadku ścian na konstrukcji podwójnej.

Pochłanianie dźwięku (dźwiękochłonność)
Jest to miara jak dobrze konstrukcja budowlana, system budowlany chłonie dźwięki/hałas wytwarzany w tym samym pomieszczeniu zapobiegając jego odbiciom. Wartość ta wyrażona jest w % i zawiera się w przedziale od 0,0 do 1,0.

W systemach pochłaniających dźwięk wykorzystuje się płyty perforowane Nida Sonic. Nida Sonic to szeroka gama perforowanych płyt gipsowo-kartonowych do wykonywania okładzin ścian i sufitów podwieszanych. Płyta ta zbudowana jest z rdzenia gipsowego oklejonego kartonem, tak jak w tradycyjnej płycie gipsowo-kartonowej. W płycie wykonane są otwory – perforacje przez całą jej grubość. Na tylnej części płyty przyklejona jest specjalna fizelina akustyczna.

Prawidłowe środowisko akustyczne oznacza współdziałanie zjawiska pochłaniania i odbicia dźwięku. Jest to szczególnie ważne w pomieszczeniach o dużej kubaturze i wysokich wymogach komfortu akustycznego : sale koncertowe i widowiskowe, aule wykładowe i sale lekcyjne. Właściwe połączenie płyt Nida Sonic z dostępnymi na rynku materiałami okładzinowymi, np. płytami gipsowo-kartonowymi, umożliwia uzyskanie optymalnych warunków propagacji dźwięku w pomieszczeniu.

Charakterystyka pochłaniania dźwięku płyt Nida Sonic pokrywa się z widmem natężenia głosu ludzkiego w funkcji częstotliwości. Oznacza to, że płyty te idealnie tłumią hałas pochodzący od głosu ludzkiego, jednocześnie redukując zjawisko pogłosu – odbicia dźwięku. Poziom pochłaniania dźwięku okładziny wykonanej przy użyciu płyt Nida Sonic jest różny zależnie od rodzaju płyty (różne współczynniki pochłaniania dźwięku αw) oraz od wysokości podwieszenia okładziny i grubości zastosowanej wełny mineralnej.

ZOBACZ NASZE FILMY

CHCESZ ZARABIAĆ WIĘCEJ? ZAPISZ SIĘ NA PROFESJONALNE SZKOLENIE W TWOIM REGIONIE!