Odporność ogniową ścian, także wykonywanych w technologii systemów suchej zabudowy (SSZ), określa się na podstawie badań doświadczalnych na specjalnych stanowiskach badawczych. Na ogół wymiary elementów próbnych wynikają z wymagań normowych i wynoszą 3x3m. W wielu obiektach budowlanych, takich jak centra handlowe, sale kinowe, budynki magazynowe, hale produkcyjne, ściany oddzieleń przeciwpożarowych projektuje się w technologii suchej zabudowy, gdyż poza relatywnie niewielkim ciężarem, mają wiele innych zalet docenianych przez projektantów. Jednocześnie ścianom takim stawia się wysokie wymagania w zakresie odporności ogniowej. W przypadku gdy ściany w systemie suchej zabudowy mają długość kilkudziesięciu metrów i sięgają kilkunastu metrów wysokości, poważnym problemem staje się wiarygodne potwierdzenie klasyfikacji w zakresie odporności ogniowej. Wątpliwość może budzić przede wszystkim znaczne zwiększenie wysokości w stosunku do badanych elementów. Należy także podkreślić, że nie dysponujemy w naszej branży uzgodnioną metodą obliczeniową, która umożliwiałaby rozszerzenie wyników badań odporności ogniowej uzyskanych w piecach o standardowych wymiarach na znacznie większe ściany.

  

Dzięki powstaniu w Laboratorium Badań Ogniowych Instytutu Techniki Budowlanej w Pionkach nowoczesnego i unikalnego pieca o wymiarach 7x10m, stworzono sprzyjające warunki do przetestowania tak dużego elementu próbnego. Jest to bardzo ważne w perspektywie przeprowadzania weryfikacji specjalistycznych rozwiązań w tym przypadku przegród wysokich bliższych wymiarom w realnemu zastosowaniu (na budowie max. wysokość zabudowy dla ścian wysokich to ok. h=10 m). Jest to jedno z największych i najbardziej zaawansowanych tego typu urządzeń w Europie, w którym sprawdzono skuteczność w warunkach ogniowych systemu ścian wysokich Nida SW w technologii Siniat z wynikiem pozytywnym.

Do wzniesienia ściany wysokiej, którą następnie poddano badaniom w zakresie odporności ogniowej, pracowało pięciu wykwalifikowanych montażystów przez okres prawie 10 dni. W ramę badawczą wbudowano 450 m2 płyty Nida Ogień Plus, 300 mb profili Nida C100 i 400 kg mieszanek gipsowych. Całość elementu ważyła 5,5t co jednoznacznie świadczy o wielkości przedsięwzięcia.